တခါတံုးကရြာတရြာမွာအလြန္ခ်မ္းသာတဲ႔လူတေယာက္ရွိတယ္သူဟာဘာသာေရးကိုအလြန္ေလးစားတယ္သူမွာတဦးတည္းေသာသမီးေလးကိုလည္းအေလးထားေစတယ္တေန႕ေတာ႕သူဟာရြာမွာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းေဆာက္လုပ္ျပီးစာေပတတ္တဲ႔သံဃာေတာ္တပါးပင္႕ျပီးလွဴဒါန္းထားတယ္။ ေက်ာင္းတင္မဟုတ္ဘဲ ဆြမ္းသကၤန္း ေက်ာင္း ေဆးပစၥည္းေလးပါးလွဴဒါန္းတဲ႔ဒကာၾကီးမိသားစုေပါ႕သမီးပ်ိဳေလးကလည္း၁၇ ႏွစ္ဝိပႆနာသတိပ႒ာန္တရားေတြကိုလည္းတရိုတေသလိုက္စားတယ္။ ေက်ာင္းကိုလည္းေန႕စဥ္ေန႕တိုင္းသြားျပီးဆြမ္းပို႕တာကိုသူပဲတာဝန္ယူထားျပီးအပ်က္မကြက္ပို႕တယ္မသိတဲ႔တရားေတြလည္းဘုန္းေတာ္ၾကီးဆီေမးေပါ႕ဒီလိုနဲ႔သမီးေလးဟာေက်ာင္းကိုသြားျပီးဆြမ္းေတြပို႕တရားဓမၼေတြေမးနဲ႔အရြယ္နဲ႔မလိုက္တရားဘာဝနာေတြစိတ္ဝင္စားေနတာေပါ႕။ တေန႕ေတာ႕ဘုန္းၾကီးကိုသမီးေလးကေမးတယ္ အရွင္ဘုရားဒီေက်ာင္းကဘယ္သူ႕ေက်ာင္းလည္းဘုရား? နင္႕အေဖကငါ႕ကိုလွဴထားတာငါ႕ေက်ာင္းေပါ႕ဟ..လို႕ေျဖလိုက္တယ္။ ေနာက္တေန႕လည္းေက်ာင္းဒကာသမီးေလးကေမးျပန္တယ္အရွင္ဘုရား ဒီသကၤန္းက ဘယ္သူ႕သကၤန္းလဲဘုရား? ရပ္ရြာရွိဒကာဒကာမေတြကငါ႕ကိုလွဴထားေတာ႕ငါ႕သကၤန္းေပါ႕ဟ သပိတ္ကေရာ ငါဆြမ္းခံဖို႕လွဴထားတာ ငါ႕သပိတ္ေပါ႕ဟ ဒါျဖင္႔ရင္ေက်ာင္းဝိုင္းထဲမွာေပါက္ေနတဲ႔သစ္ပင္ေတြကေရာ ငါ႕ေက်ာင္းဝိုင္းထဲကသစ္ပင္ေတြ ငါ႕သစ္ပင္ေတြေပါ႕ဟ ေမးတိုင္း ငါ႕ဥစၥာ ငါ႕ပစၥည္းရယ္လို႕ တငါငါနဲ႔ေျပာေနတဲ႔ဘုန္းၾကီးကို ေက်ာင္းဒကာသမီးေလးေမးလိုက္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘုန္းၾကီးေကာဘာေၾကာင္႕ဝတ္တာလဲဘုရား? နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္လို႕ ေအးခ်မ္းခ်င္လို႕ ပူေနတဲ႔ကိေလသာမီးေတြေၾကာက္လို႔ လို႕ေျဖလိုက္တယ္ ဒါျဖင္႕ရင္ ဘုန္းၾကီးကိုေက်ာင္းဒကာသမီးက နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္ရင္ ေအးခ်မ္းခ်င္ရင္ ငါ႕ကိုမခ်စ္နဲ႔ေပါ႕လို႕ေျပာထားခဲ႔လိုက္တယ္။ ဘုန္းၾကီးကေတာ႕ေက်ာင္းဒကာသမီးေျပာတဲ႔စကားေတြေတြးရင္က်န္ေနခဲ႔တယ္..ဘုန္းၾကီးကဘယ္လိုေတြးသလဲဆိုေတာ႕ ေၾသာ္.. ငါ႕ကိုတရားျပခဲ႔တယ္ နိဗၺာန္ရခ်င္ရင္ ငါ႕ဥစၥာ ငါ႕ပစၥည္းရယ္လို႕ အစြဲသကၠာယဒိ႒ိေတြျဖဳတ္ပစ္ဖို႕ပဲ။ တကယ္ေတာ႕ ငါစြဲဟာ ေလာကီမွာေရာ ေလာကုတၱရာမွာနည္းေလေကာင္းေလပဲ ငါရဲ႔ႏွလံုးသားမွာငါစြဲေတြမ်ားေနလို႕ ေနရာျပည္႕ အခ်ိန္ျပည္႕ အသိဥာဏ္ေကာင္းေတြကို သူတို႕ေတြကစိုးမိုးထားတယ္။ ငါစြဲေတြေဖ်ာက္ငါ႕ႏွလံုးသားမွာေမတၱာကရုဏာမုဒိတာဥေပကၡာလို႕ေခၚတဲ႔ ျဗဟၼဝိဟာရတရားေလးနဲ႔အစားထိုးေနလိုက္တာႏွင္႔အမ်ွငါ႕ႏွလံုးသားမွာသူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ ေပါက္ဖြားရွင္သန္ဖို႕ေနရာေတြေပၚလာမွာေျမၾကီးလက္ခက္မလြဲပဲဟုေတြးျပီးေနေလရဲ႔။ အဲဒီလိုေတြးျပီးကတည္းကဘုန္းေတာ္ၾကီးဟာတရားနဲ႔ပဲေပ်ာ္ေနပါေတာ႕တယ္ စကားေျပာေတာ႕လည္းတရားဓမၼနဲ႕ပဲ စားတာလဲတရားဓမၼနဲ႔ သြားတာလဲတရားဓမၼနဲ႔ပဲေနေတာ႕တယ္တဲ႔ ေနာက္ဆံုးဘုန္းေတာ္ၾကီးဟာ တရားဘာဝနာမွာပဲေပ်ာ္ေမြ႕ နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႕ၾကိဳးစာေနေတာ႕တယ္ ငါ႕ကိုမခ်စ္ေတာ႕ဘူး။ ခုလည္းေျပာထားခဲ႔တဲ႔ပံုျပင္ထဲကလိုပဲေလာကလူေတြနဲစာေရးသူအပါဝင္ ငါစြဲေတြျဖဳတ္ ငါ႕ဥစၥာ ငါ႕ပစၥည္းလို႕ေတြးေနၾကတဲ႔သူေတြ ငါ႕ကိုခ်စ္ေနရင္ေတာ႕ ေဝးရအံုးမည္ေပါ႕နိဗၺာန္နဲ႔။ငါစြဲေတြကိုအတတ္နိဳင္ဆံုးျဖဳတ္ၾကရေအာင္လား…….ဓမၼစမ္းေရ။
No comments:
Post a Comment