ပအိုဝ္း တိုင္းရင္းသားတို႔တြင္ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီလံုး ပြဲေတာ္မ်ား ႐ွိေလသည္။ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားအနက္ သႀကၤန္ပြဲ၊ ဝါကြၽတ္ပြဲ၊ ကထိန္ပြဲမ်ားကိုသာ ခမ္းခမ္းနားနား၊ သိုင္းသိုင္းဝိုင္းဝိုင္း က်င္းပၾကသည္။ အျခားလမ်ားတြင္လည္း ရာသီအလိုက္ ပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပၾက၏။ ႏွစ္သစ္သို႔ ကူးေျပာင္းခ်ိန္ျဖစ္ေသာ အတာသႀကၤန္ရက္မ်ားတြင္လည္း ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသား
မ်ားသည္ ျမန္မာမ်ားနည္းတူ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို ႏႊဲေပ်ာ္ၾကသည္။ သႀကၤန္အက်ရက္မွ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔အထိ တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္းကာ ကန္ေတာ့ပဲြမ်ားျဖင့္ ႐ြာအတြင္း႐ွိ သက္ၾကီး႐ြယ္အိုမ်ားကို သြားေရာက္ကန္ေတာ့ၾကသည္။ အသက္အ႐ြယ္မၾကီးေသာ္လည္း ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္ၾကသူမ်ားကို အကန္ေတာ့ခံ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ ကန္ေတာ့ၾကသည္။
သၾကၤန္အႀကိဳေန႔တြင္ ဘုရားေက်ာင္းကန္၊ ဇရပ္မ်ားသို႔ ႐ြာလံုးကြၽတ္ သြားေရာက္၍ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား၊ ေစတီေတာ္မ်ားကို ေရသပၸာယ္ၾကသည္။ သက္ၾကီး႐ြယ္အိုမ်ားကို ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးျခင္း၊ ေရခ်ိဳးေပးျခင္း၊ ခ်ိဳးေရခပ္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ေရသပၸာယ္ႏိုင္ရန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းေ႐ွ႕တြင္ ေနရာသီးသန္႔ျပဳလုပ္ထားၾကသည္။ ထိုျပင္ သႀကၤန္ကာလသံုးရက္အတြင္း မည္သည့္ေတာင္ယာလုပ္ငန္း၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းကိုမွ် မျပဳလုပ္ၾကေခ်။ အစားေသာက္မွအစ သံုးရက္စာ ႀကိဳတင္ သိုေလွာင္ထားၾကသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ေသာက္သံုးေရကိုပင္ သံုးရက္အတြက္ ႀကိဳတင္ခပ္ထား ၾကသည္။
သႀကၤန္ရက္မ်ားအတြင္း မိမိတို႔႐ြာ၏ ၁ဝမိုင္ပတ္ဝန္းက်င္ အတြင္း႐ွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း မ်ားသို႔ ကေလးလူႀကီးမက်န္ အိုးစည္ဗံုေမာင္းမ်ားတီးကာ သြားေရာက္ကန္ေတာ့ၾက သည္။ ဤသို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတက္သည္ကို ပအိုဝ္းဘာသာအားျဖင့္ ” ထန္ေက်ာင္ ” ဟုေခၚ၏။ သႀကၤန္က်ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာမ်ားကဲ့သိုပင္ ေရပက္ေသာအေလ့အထ ႐ွိၾက၏။ အမ်ားအားျဖင့္ သႀကၤန္အတက္ရက္တြင္ ေရပက္ေလ့ ႐ွိၾကသည္။ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္သူမ်ား ကိုမူကား မပက္ၾကေပ။
ကဆုန္လႏွင့္ နယုန္လတြင္ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ကုသိုလ္ျပဳရန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းသို႔ စုေပါင္း၍ သြားေလ့႐ွိၾကသည္။ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ စုေပါင္း၍ ဆြမ္းခ်က္ျခင္း၊ ဆြမ္းကပ္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္သူမ်ားကို ထမင္းေကြၽးျခင္း စသည္တို႔ကို ျပဳလုပ္ၾကေလသည္။ ထို႔ျပင္ ကဆုန္လတြင္ ေပ်ာ္႐ြင္မႈအတြက္ ”ပြယ္လုဖိုင္” ေခၚ ဒံုးလႊတ္ျပိဳင္ပြဲကို စုေပါင္းဆင္ႏႊဲၾကသည္။ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ ကဆုန္လ၊ နယုန္လကို ႏွစ္သစ္လဟု ယူဆၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္ေပၚ႐ွိ ေစတီမ်ားတြင္ ဆြမ္းေလာင္းပြဲက်င္းပၾကသည္။ ဆြမ္းေလာင္းၿပီးလွ်င္ ”လုဖိုင္”ေခၚ ဒံုးကို ႐ွိဳ႕လႊတ္ၾကသည္။ ”ပြယ္လုဖိုင္” ေခၚ ဒံုးလႊတ္ပြဲသည္ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားတို႔၏ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ ပြဲတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္၏။ ကဆုန္၊ နယုန္လမ်ားတြင္ ”ပြယ္ပန္” ေခၚ ႐ွင္ျပဳပြဲကိုလည္း က်င္းပၾကေသး၏။
No comments:
Post a Comment